Het fort Verena was een Italiaanse vesting gebouwd tussen 1912 en 1914. Meerdere forten werden toen gebouwd als verdedigingsgordel van de Italiaanse grens met het Oostenrijks - Hongaarse Rijk. Het fort is gelegen op de 2019 meter hoge berg Verena, op de hoogvlakte van Asiago en met zicht op de lager gelegen vallei Val d'Assa.
Italië was in het begin van de oorlog neutraal hoewel het bij de triple Alliantie behoorde (Duitsland, Oostenrijk en Italië). Italië was voor primaire levensbehoeften echter afhankelijk van Frankrijk en Groot-Brittannië, een groot deel van de steenkool die ze gebruikten kwam eveneens uit van Groot-Brittannië. Daardoor kon de triple Entente (Frankrijk, Groot-Brittannië en Rusland) Italië makkelijker onder druk zetten om deel te nemen aan de oorlog. Op 26 april 1915 werd in het geheim het 'Treaty of London' (verdrag van Londen) getekend. Italië kreeg 30 dagen om mee ten oorlog te trekken. Bij deelname werd Italië wel een deel 'gronden' belooft. ( oa de regio Zuid-Tirol ( Trente), Gorizia en de stad Triëst aan de grens met Slovenië.
In de vroege morgen van 24 mei 1915 vuurden de Italianen vanaf het fort van Verena het eerste kanonschot af op de Oostenrijkers. Dit was meteen het startschot en het begin van de deelname van Italië aan de oorlog. Het fort ook 'heerser van de Hooglanden' genoemd werd nadien door de Oostenrijkers onder vuur genomen. Na langdurige beschietingen met 305 mm granaten raakte het fort op 12 juni 1915 zwaar beschadigd. Eén van de vele granaten drong binnen door de muur van de kamer onder de derde geschutskoepel, explodeerde in die ruimte en doodde er 44 artilleristen. De volgende beschietingen verwoestten onder andere nog twee geschutskoepels en delen van het soldatenkwartier (barakken, bunkers en de ziekenboog). Later werd beslist om de forten die binnen het bereik lagen van de Oostenrijkse artillerie te ontwapenen. Vanaf toen deed het fort dienst als observatiepost.
Op 22 mei 1916 bezetten de Oostenrijks - Hongaarse troepen het fort en bleven er tot het einde van de oorlog.
